καυχοκτόνος

καυχοκτόνος, -ον (Μ)

αυτός που φονεύει καύχους, δηλ. εραστές.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καύχος (I) + -κτόνος (< κτείνω), πρβλ. αδελφο-κτόνος, ανδρο-κτόνος].